De leden van de familie Moutard,
producent van champagne en bourgogne

François Moutard, de man met de visie

De definitie van het woord  ‘hedonist’  is de perfecte beschrijving van François. Niet alleen omdat hij gewoonweg graag geniet, maar zijn eigen plezier ook graag met zoveel mogelijk anderen deelt. Met de bourgogne, champagne en andere alcoholische dranken vond hij een antwoord op zijn wens om  mensen gelukkig te maken . En nauw samenwerken met zijn familie draagt ook bij tot dit ongelofelijke geluk.

Vanaf de jaren 80 leerde François alles heel snel van zijn vader, die toen 10 hectaren bezat en aan het hoofd stond van een ploeg van 4 loonarbeiders. Lucien had een sterke persoonlijkheid en een sterke visie op de groei van het bedrijf. Deze groei zou er in de eerste plaats komen door een succesvol familiebedrijf. François zette dit elan samen met zijn zussen Agnès en Véronique verder en stelde jaar na jaar alles in het werk om het merk van de familie Moutard nog groter te maken. Dit deed hij door op het moment dat de totale champagneproductie verdubbelde nieuwe kansen te benutten en opkomende markten te veroveren.

Uiteraard maakte hij in het verleden enkele strategische fouten. Daar trok hij echter snel lessen uit, wat resulteert in een duidelijke hedendaagse visie op wat hij wil bereiken: het merk stabiliseren, nieuwe hoogstaande restaurateurs aanspreken en zich geleidelijk aan profileren bij de grote restaurants als producent met een zeldzame prijs-kwaliteitverhouding. De groei zal er ook komen door de bourgognewijnen en de stokerij verder te ontwikkelen.

Als modern manager houdt hij overal een oogje in het zeil en probeert hij iedereen te betrekken bij belangrijke beslissingen. Wanneer een machine moet worden aangekocht, wordt hij altijd bijgestaan door de gebruiker die hem zijn advies en zijn mening over het materiaal geeft. François moedigt graag anderen aan en geeft hen graag een duwtje in de rug om het beste van zichzelf te geven. Nooit zal hij hun vertrouwen beschadigen. Oprechtheid  is ook één van zijn vele eigenschappen en als iets niet goed gedaan is, zal François dit ook eerlijk zeggen.

Vandaag bezoekt François nog steeds frequent beurzen. Hij neemt graag de tijd om te praten en zijn passie te delen.

Hij kent  Londen en Brussel  als zijn broekzak , en niet te vergeten  Parijs , waar hij geregeld de bruisende energie van de stad komt opsnuiven waar hij zo van houdt. Hij beschrijft zichzelf als een ‘gentleman farmer’ (herenboer) maar heeft meer energie dan dit simpele cliché. Hij is een van de hoogwaardigheidsbekleders en ontkurkers van de Confrérie du Saulte Bouchon Champenois, waarbij hij ‘de opening van de flessen beoordeelt’. Dit is voor hem een manier om de kwaliteiten van de champagne nog meer in de verf te zetten, zeker wanneer hij de inwijding bijwoont van een lid uit het buitenland. Hij koestert ook een passie voor sportwagens of motorboten waarmee hij op de meren in de streek of in de baai van Arcachon vaart. Maar ook hier wordt dit plezier altijd gedeeld. Zijn kinderen, zijn clan, moeten mee aan boord. Zonder hen is niets mogelijk.

Agnès Moutard, coördinatrice van de familie en het bedrijf

Agnès had nog maar net een diploma bedrijfsbeheer op zak toen ze al aan de slag ging in het familiebedrijf. Er was geen tijd om alles even met de nodige afstand te bekijken of ervaring op te doen in een meer geavanceerd bedrijf. Ze moest zich alleen aanpassen aan een onderneming in volle groei.

Agnès neemt de administratie voor zich, hr, de relaties met de banken en de verschillende organisaties en legt zich toe op de leveranciersboekhouding. Haar taak breidt zich ook tot buiten de kantoormuren uit. In het weekend ontvangt ze vaak bezoekers geeft ze uitleg bij de verschillende producten. Ze leidt ook de proeverijen in goede banen. Enkele jaren geleden hield ze ook toezicht op het werk in de wijngaarden. Tot vandaag de dag doet ze er geregeld haar ronde.

Vandaag wil Agnès vooral een goede verstandhouding behouden tussen de broers en de neven. Voor haar vormt  de familie  een bron van kracht voor het bedrijf en de overbrenging van generatie op generatie is haar stokpaardje. De keuze om wijngaarden in de Bourgogne aan te kopen ligt dan ook in lijn met de wens van elkeen om zich binnen het familiebedrijf te ontplooien. Agnès erkent zelf dat deze jeugd haar de motivatie en energie heeft gegeven dankzij alle input van nieuwe ideeën, innovaties en uitdagingen.

Agnès is verzot op reizen en lezen , ontdekt graag andere culturen en levenswijzen en houdt ervan door steden of plattelandsdorpen te struinen. Ze hoopt meer en meer te kunnen gaan reizen om met eigen ogen te zien ‘wat de natuur en de mens hebben gecreëerd’. Ze weet echter dat ze nog wat geduld zal moeten oefenen, want niemand van de “jongens” wil tot nu toe het administratieve luik overnemen...

Véronique Moutard, hoofd van de administratie

Véronique is ongetwijfeld de persoon met de scherpste kijk op de staat van het bedrijf. Véronique houdt zich zowel bezig met de ontvangst van de bestellingen en producten, als met het transport en de export en is dus zeker een centrale baken. Ze kent het reilen en zeilen van alle lopende bestellingen. Door haar ervaring is ze onmisbaar wanneer er een probleem opduikt.

Met een diploma administratief beheer uit het beroepsonderwijs op zak gaat ze op 18-jarige leeftijd aan de slag aan de zijde van haar vader. In de wijngaard, in de kelders... ze doet overal ervaring op voor ze zich geleidelijk aan een kantoorjob aanmeet.

Voor haar is de overname door de “jongens” een goede zaak, zeker omdat de sfeer goed zit en de overdracht vrij goed is verlopen. Ze had het zich trouwens niet anders kunnen voorstellen. Iemand van buiten de familie aanwerven voor een belangrijke functie? Geen denken aan. “Ik verkoop nog liever” zegt ze zonder enige aarzeling.

Haar vermogen om problemen onomwonden aan te pakken, kenmerkt haar  karakter . Véronique kan soms zeer opvliegend zijn, maar weet altijd waar de grens ligt. Te familiair zijn bijvoorbeeld is onaanvaardbaar. “Iedereen moet zijn plaats kennen” preciseert ze. Dat betekent niet dat ze een gevoelloos mens is. Erkenning  is heel belangrijk voor haar. Soms vindt ze het jammer dat er weinig wordt benadrukt dat het merk Moutard ook door vrouwen wordt geleid. Een van haar beste momenten was de dag dat het merk in Vanuatu op de markt kwam, aan het andere eind van de wereld, of dat ze tijdens een wandeling door de winkelstraten van Troyes werd herkend. Al deze kleine dingen maken haar gelukkig en bevestigen haar in de idee dat kwaliteit uiteindelijk altijd wordt gezien en dat de roem komt. Ze zal dus weldra kunnen gaan ‘ventileren’ zoals ze dit zelf noemt, vaker gaan reizen en wat meer afstand (maar niet te veel) kunnen nemen van het prachtige huis waar ze is opgegroeid.

Thomas Laculle, globetrotter en kenner

Thomas komt uit een wijnbouwersgezin en gaat studeren in Beaune. Na zijn graduaat in Landbouwbeheer en -beleid, optie Wijnbouw en Wijn en met zijn diploma voortgezette technisch-commerciële beroepsopleiding Wijnen en Sterkedrank op zak vertrekt hij naar London als barman.

Ter plaatse kan hij dankzij zijn job het familiemerk een prominente plaats geven wanneer hij zijn assortiment samenstelt of champagne aan zijn klanten aanbeveelt. Hij raakt alsmaar meer onderlegd in de dienstverlening en men vraagt hem een zaak in het noordoosten van China te op te starten, in Dalian, een sterk groeiende stad met ruim zeven miljoen inwoners. In deze regio hebben de bewoners echter een nog onvoldoende ontwikkeld smaakpalet om de subtiele smaken van de Franse wijnen te herkennen. De referentieproducten met een sterke merkbekendheid blijven de markt aanvoeren en het is moeilijk om er een plekje te vinden.

In 2014 keert Thomas terug naar Buxeuil. Hij koestert echter nog steeds de wens om het merk wereldwijd bekend te maken. Hij focust hard op Londen, dat op dat moment door een moeilijke periode gaat. En door zijn kennis van de Chinese cultuur probeert hij terrein te verwerven in de talloze Aziatische restaurants die de Britse hoofdstad rijk is.

Ook de VS zijn een doelwit voor Thomas. Het land biedt een antwoord op zijn  passie  voor uitgestrekte vlakten en drukke steden. Zo vormt elke zakenreis naar  New York  of  Boston  de kans om nieuwe relaties aan te knopen of het land beter te leren kennen.

In Frankrijk legt Thomas zijn onthaalvaardigheden handig aan de dag. Zo werd op zijn initiatief de onthaalruimte voor groepen in een aantrekkelijker en aangenamer kleedje gestopt. Thomas wil meer bezoekers aantrekken en neemt regelmatig contact op met autocarbedrijven of reisbureaus met de vraag een stop te maken bij  het huis Moutard . Naast de commerciële meerwaarde van deze activiteit heeft Thomas hiermee beslist een andere manier gevonden om steeds opnieuw nieuwe contacten te smeden met reizigers van over de hele wereld.

,,

Thomas kan niet genoeg krijgen van de vele ontmoetingen en contacten, van  China  tot  de VS , en is dus degene die het verst zijn vleugels heeft uitgeslagen. 

Edouard Laculle,  toezichthouder in de wijngaard

Edouard wordt door de andere leden van de familie de “terrien” genoemd, en dat vindt hij prima. Deze man is een echte natuurliefhebber . In de buitenlucht voelt hij zich helemaal in zijn sas. Hij behaalde een diploma voortgezette beroepsopleiding Land- en Wijnbouw - Wijnkunde in Beaune. Edouard komt er eerlijk voor uit dat hij het wijnkundige gedeelte minder leuk vindt dan de wijnbouw zelf. Tijdens de oogst van 2009 nam hij dan ook snel de leiding over de exploitatie van de gronden. Zijn favoriete domein is het werk rond de wijnstokken.

Dag in dag uit neemt Edouard de tijd om naar de grond te luisteren, hem te begrijpen, te zien leven op het ritme van de seizoenen en te respecteren.

In de winter, wanneer de wijnstokken de koude moeten trotseren, helpt hij ook samen met zijn neef Alexandre mee in de stokerij. Maar de drang om tussen de wijnstokken te wandelen roept. Hij kan niet wachten om de ontwikkeling van de stokken en de ontluikende druiven te bekijken. Hij is helemaal tevreden wanneer er “simpelweg mooie druiven groeien”. En let zeker op zijn spottend lachje wanneer hij zijn werk vergelijkt met dat van zijn buren die volgens hem te vaak van methode veranderen. Zij deden erg minachtend over zijn grond, maar boekten toch minder fraaie resultaten.

Edouard houdt van motorrijden en is onlangs ook een fervent jager geworden. Ook in deze activiteiten kan hij met vrienden zijn hart ophalen in de natuur en samen kostbare momenten beleven. Ook dat vindt hij leuk aan samenwerken met de familie: rechtstreeks met elkaar communiceren, zodat er geen onuitgesproken gevoelens of onnodige spanningen zijn. Rustig - zen - blijven, dat is het geheim van Edouard om zijn projecten in goede banen te leiden.

Alexandre Moutard, bedenker en maker van de identiteit van de familie

Alexandre omschrijft zichzelf als een echte levensgenieter , niet alleen omdat hij graag geregeld op zoek gaat naar nieuwe restaurants en lekkere wijn drinkt, maar ook omdat hij als epicurist veel aandacht heeft voor de verschillende culturen in de wereld en deze wil begrijpen. Hij koestert een sterke belangstelling voor de geschiedenis, “vanwaar we komen” om beter te begrijpen wat er rondom hem gebeurt. Daarnaast is Alexandre gezegend met een creatief talent dat hij binnen het huis verder wil ontplooien.

Voor hij zijn diploma voortgezette technisch-commerciële beroepsopleiding Wijnen en Sterkedrank behaalde, stak hij eerst een baccalaureaat Wetenschappen en technologie Management & Beheer op zoek, specialisatie Marketing. Dit helpt hem ongetwijfeld om de manier op punt te stellen waarop de familieonderneming moet communiceren over haar producten.

Na een verblijf van zes maanden in  Hong Kong  bij een prestigieuze invoerder van wijn, zag hij zijn terugkeer naar Frankrijk als een kans om het huis Moutard een nieuw elan en groei te bezorgen. Hij zet zijn schouders onder deze uitdaging en focust hiervoor op de stokerij. Zijn eerdere stage bij stokerij Jos Nusbaumer in de Elzas vormde hiervoor de inspiratiebron. 

Hij weet dat hij de volledige infrastructuur van het familiebedrijf kan gebruiken om kwalitatieve producten te ontwikkelen. Daarna hoeft hij enkel nog de nieuwe activiteit bekend te maken onder het merk Moutard . Naast het maken van alcoholische dranken denkt Alexandre na over de identiteit en het imago dat hij zich wil aanmeten. Hij put hiervoor uit zijn ervaringen in Azië (waar hij trouwens regelmatig naartoe reist voor de Vinexpo beurs in Hong Kong) en zijn hartverwarmende bezoeken aan steden zoals Firenze, in Italië .

,,

Zij doel is de flessen te ‘valoriseren’, wat betekent dat ze meteen worden herkend op een toog in een bar en uiteraard staan voor kwaliteit.

Benoît Moutard, specialist in cijfers en logistiek

Benoît droomde er tot zijn 10 jaar van om gevechtspiloot te worden. Het leven bracht hem elders, maar we kunnen nog steeds de sporen van deze passie uit zijn kindertijd in zijn dagelijks werk zien.

Wanneer we aan vliegen denken, denken we aan snelheid en beheersing. Deze waarden vinden we ook vandaag terug in het werk van Benoît.

Tijd winnen, of eerder, elk moment benutten om de productie zo vlot en “gesmeerd” mogelijk te laten verlopen. Benoît behaalde een graduaat in Landbouwbeheer en -beleid in Beaune en kan bogen op een jaar ervaring als barman in Groot-Brittannië . Daardoor heeft hij een neus voor supply management (logistieke beheerketen) en past hij dit toe op het terrein door voorbeeldig alle taken aan elkaar te rijgen. Dit kan enkel door een goede organisatie van hr, de juiste keuze van materiaal en een efficiënt stockbeheer. En vooral door te kunnen anticiperen op onverwachte zaken.

Benoît is sterk in cijfers en kan snel de nodige stappen in kaart brengen voor een optimale productie. Daarna neemt hij de tijd om de procedures schriftelijk te noteren die elk nieuw project tot een goed einde zullen brengen. Zo raakt hij niet gestrest wanneer de bestellingen van bourgognewijnen van 200.000 naar 600.000 flessen stijgen. Hij heeft alles namelijk al van tevoren uitgekiend en weet dat hij op zijn team van een dertigtal medewerkers kan rekenen om dit op te volgen. Zijn succes viert hij vervolgens op het moment van de degustatie, wanneer de smaak op zijn hoogtepunt is en nog steeds dezelfde kwaliteit heeft, ondanks de wijzigingen tijdens het productieproces.

Benoît zet graag een stapje in de wereld met vrienden en bouwt graag een stevig feestje. Hij laat zich echter nooit buitensporig gaan, zoals een goede gevechtspiloot, want dat is hij uiteindelijk ook geworden. Binnenkort trekt hij eropuit om enkele grote nog onbekende Amerikaanse staten te veroveren .

Victor Laculle, vliegende wijnbouwer

“De globetrotter van het platteland” , zo noemt Victor zichzelf. Deze zelf bedachte bijnaam kon niet beter bij hem passen. Tijdens zijn studies aan de wijnbouwschool (lycée viticole) besluit hij al snel om zich serieus in deze materie te verdiepen. Zij eerste stages brengen hem naar de Châteauneuf du Pape, bij de familie Brunier, op het Domein du Vieux Télégraphe, en vervolgens naar het Domein Alain Besson, in Chablis en tot slot naar het Domein A.F. Gros – Parent in Pommard, in de Côte d’Or.

Na een pitstop in  Bordeaux , aan het Institut des Sciences de la Nature et de l’Agro-Alimentaire, steekt hij de grote plas over om er de “American dream” te beleven die hem al een tijdje triggert. In  Californië werkt hij in de winery Clos Solene aan de zijde van Solène en Guillaume Fabre, die van Bordeaux naar de States trokken om er een prachtig domein aan te leggen dat enkel wijnen produceert voor de happy few. Victor is helemaal in de ban van dit avontuur en wil nog een andere productiemethode onder de knie krijgen. Daarvoor trekt hij naar Blenheim in Nieuw-Zeeland . In de wijngaarden van Marlborough ontdekt hij de “wijnfabrieken” zoals hij ze zelf noemt.

Zijn  honger naar reizen is nog steeds niet gestild, dus vertrekt hij naar Zuid-Afrika  waar hij mee wijn helpt maken op het Domein Nabygelegen in Wellington, de makers van de Snow Mountain, een verrassende 100% syrah van druiven die op 800 meter hoog groeien.

Enkele maanden later reisde Victor naar het andere eind van de wereld af en bezoekt hij het domein Bay of Fires in het noordoosten van Tasmanië. Wie weet waar deze nomade van de familie binnenkort heen trekt …

Tussen al zijn reizen zet Victor zich uiteraard in op het familiedomein. Hij werkt er in de kelder, de productie, de stokerij of op de verkoop, volgens wat op dat moment nodig is. Met al zijn kennis en ervaring op zak die hij heeft vergaard op zijn talloze reizen, wil hij samen met zijn broers en neven het merk  wereldwijd bekend maken en enkel de beste kwaliteit leveren. Hij is terecht trots op de “huisbereide” productie. Het zou dan ook niet verbazen dat Victor binnenkort aan het hoofd komt te staan van één of meerdere domeinen, en dit zeker kilometers ver van de Bourgogne of de Champagne.